Na de feestdagen, eerst maar wat lichts. Vegetarisch zelf. Banana Bread is minder exotisch dan dat het klinkt. Het komt niet uit de tropen of ander zonnig oord met wuivende palmen, maar verscheen voor het eerst in de jaren dertig in Amerikaanse kookboeken. Als recept voor zuinige huisvrouwen die hun overrijpe bananen konden redden van de vuilnisbak en verwerken tot een gerecht. Dat ook nog eens uitgroeide tot een wereldwijde klassieker. Zo is het, bij mijn weten, een van de meest gezochte recepten op Youtube.

Banana Bread

Bananen zijn overigens niet inheems in de Verenigde Staten. Ze worden al sinds 1870 geïmporteerd, met wisselend succes. Toentertijd hadden de reders en importeurs voortdurend problemen om de bananen precies rijp aan land te krijgen.

Photo by Celina Albertz on Unsplash

Het maakte bananen een schaars goed. Te kostbaar om zomaar door een gerecht te mengen. Toen de importeurs eindelijk in de vingers kregen hoe je bananen onderweg op de boot kon laten rijpen, zakten de prijzen. Met de introductie van koelkasten kwam de banaan voor iedereen beschikbaar en verscheen ze als ingrediënt voorzichtig in desserts. Door de grote depressie in de jaren dertig kwam Banana Bread in zwang als recept voor overrijpe bananen. Mede geholpen door de beschikbaarheid van baking soda, als noodzakelijk rijsmiddel. De grote doorbraak kwam nog wat later. In 1950, met, hoe kan het anders, het Chiquita Banana’s Recipe book.

Modern Dieet

Vandaar af aan is Banana Bread alleen maar populairder geworden. 23 februari is in de Verenigde Staten zelfs uitgeroepen tot ‘National Banana Bread Day’. Het past dan ook naadloos in het hedendaagse dieet. Met minder verspilling en calorieën dan cake. Eigenlijk is de samenstelling onveranderd. Je maakt het deeg door patent bloem en geprakte bananen te mengen met een snufje zout, honing, gehakte walnoten, nootmuskaat, vanille, 2 eieren, honing, bruine suiker en boter. Moderne versies gebruiken minder van de laatste ingrediënten en prakken er steeds meer bananen door het beslag. Dat klinkt wellicht logisch en gezond, maar als je niet op past heeft het resultaat meer weg van een baksteen. Zeker wanneer je net als ik hier de baking soda en powder vergeet. Je kan ze altijd nog een keer recyclen en er toast van maken. Met een dikke laag boter, lekker tegendraads.