frankwords
Weekend of doordeweeks, eerste of vijfde golf, met een pandemie blijven we steeds vaker thuis. Zelfs voor werk. Waarom de dag niet beginnen met Eggs Benedict. Het klassieke gerecht voor een stevig ontbijt, of nog beter om op krachten te komen tijdens een lome weekend brunch. Ik ging er eigenlijk altijd van uit dat Eggs Benedict een oud Frans gerecht was. Iets als oeufs bénèdicte, lang geleden verzonnen door bourgondische Benedictijner monniken. Of in opdracht van een vooraanstaande Franse Graaf met een chique achternaam. Maar niets blijkt minder waar. Eggs Benedicts zijn even Amerikaans als appeltaart. Of beter, als Hot Dogs en Hamburgers. En bovendien van een ietwat recentere datum. Het heet tenslotte niet voor niets de nieuwe wereld.
Lemuel Benedict
Het werkelijke ontstaan is dan ook meer prozaïsch. In 1894 bestelde Wall Street aandelenhandelaar Lemuel Benedict in het restaurant van het chique Waldorf-Astoria Hotel volgens de overlevering ‘buttered toast, poached eggs, crisp bacon, and a hooker of Hollandaise’, om zijn hardnekkige kater te bestrijden. Maitre d’Hotel Oscar Tschirky zag wel wat in dit stevige ontbijt. Hij zette de eieren van Benedict onmiddellijk op het menu.
Oscar of the Waldorf
Als uitvinder van de Waldorf salad stond Tschirky beter bekend als ‘Oscar of the Waldorf’. Een legende in zijn tijd. Zijn faam hielp mee om de internationale populariteit van Eggs Benedict te verspreiden. Zeker omdat hij zijn eigen kookboek had. Het recept bleef door de jaren onveranderd. Katers zijn, net als klassiekers, blijkbaar van alle tijden. Nog altijd is Egg Benedict niets meer of minder dan gepocheerde eitjes onder een zachte deken van de klassieke Hollandaise saus. Geserveerd op een bedje van ham of bacon. De enige verandering is dat dit gerecht niet altijd meer op toast, maar vaak op een Engelse muffin wordt geserveerd. Dus als de liquid lunch naadloos in de thuisborrel is overgaan, begin je dag toch gewoon met Eggs Benedicts. De baas kijkt toch niet mee.