Gremolata, een Italiaans detail dat het verschil maakt

God is in the details, zeggen ze. Het verschil tussen een goed en een onvergetelijk vleesgerecht is soms maar een of twee minuten. Gremolata mag dan complex en exotisch klinken, niets is minder waar. Deze koude saus is weliswaar van oorsprong Italiaans, je maakt het met gangbare, alledaagse ingrediënten. Ze liggen waarschijnlijk al in je koelkast. Pakken en snijden, scheutje olijfolie erbij en je bent klaar. Gremolata is niet meer dan een simpel mengsel van peterselie, knoflook, olijfolie, citroenschil en -sap. Improviseren mag, we hebben het tenslotte over een Mediterraans gerecht. Onder de Zuidelijke zon zijn ze niet zo van plannen.

In tegenstelling tot de enigszins vergelijkbare chimichurri wordt dit mengsel niet beter als je het even laat staan. Sterker nog, het verlept en bederft waar je bij staat. Bij een BBQ verlaat gremolata de snijplank meestal geen eens. Haal je gegrilde vlees er door heen en klaar is Kees. Doen ze in de Verenigde Staten ook.

Gremolata

De naam gremolata komt van het Italiaanse gremire, wat vullen of beter proppen betekent. Barstensvol smaak zullen ze ermee bedoeld hebben. De oorsprong is Milaan, waar het een vaste, klassieke begeleider van de befaamde ossobuco alla Milanese is. Dit condiment doet het echter niet alleen goed bij stoofschotels of rundvlees, het vult gegrild varkens- en lamsvlees perfect aan. Sommige recepten combineren het met zalm, zwaardvis of garnalen. Of mengen het zelfs door de pasta of salade. Voor mij een stap te ver, maar het bewijst wel dat gremolata een allemansvriend is. Een welkome dinnergast die je op het allerlaatste moment aan elke tafel kunt uitnodigen om de feestvreugde te verhogen.