Quiche Lorraine, de klassieke hartige taart

De klassieke Quiche Lorraine dreigt in Nederland een beetje buiten beeld te raken. Ik zie en koop hem eigenlijk alleen nog bij Franse bakkers, op zoek naar echte baquettes. Hartige taarten zijn sowieso minder populair dan in mijn jeugd. De jaren ’80 en vroege jaren ’90. Te klassiek, waarschijnlijk niet passend in het dieet van calorieëntellers. Eigenlijk is het gewoon een heel erg goed gerecht. Net als alle klassiekers. Dus weg met de ‘Weight Watchers’, op naar echt eten. Comfortfood, met room en spekkies. Zoals het hoort.

Quiche, van Kuchen

Lorraine staat voor de streek in Frankrijk waar de Quiche is ontstaan, het Noordoostelijke Lotharingen. Op de grens met Duitsland. Deze streek kent dan ook een roerige geschiedenis. Het was eeuwenlang een speelbal van Franse en Duitse overheden en overheersingen. De naam quiche zou een verbastering, in het Lotharingse dialect, van het Duitse ‘kuchen zijn. Wat uiteraard taart betekend. Duidelijk een grensgeval.

Quiche Lorraine

De naam quiche Lorraine werd lokaal al in het begin van de 16de gebruikt. Heel Frankrijk volgde twee eeuwen later. Het recept is eigenlijk onveranderd door de eeuwen heen. Vanaf het begin gebeiteld in beton. Het is een open taart van korstdeeg, belegd met een vulling van eieren, reepjes bacon (lardons), melk en/of room. Eigenlijk hetzelfde recept als bij Flammenkuche, een vergelijkbaar gerecht met een Frans-Duitse herkomst.

Variaties op een Thema

De samenstelling van Quiche Lorraine is zo simpel, dat varianten niet uit konden blijven. De bekendste zijn wellicht quiche Florentine, waar spinazie aan toe is gevoegd en quiche Provençale met tomaten. Andere klassiekers bevatten kaas of champignons, maar hebben minder sprekende namen. Uiteraard staat het je vrij om andere ingrediënten toe te voegen. Laat je fantasie de vrije loop, maar gebruik ook eens het originele recept. Het is ondanks de beperkte ingrediënten, niet voor niets een klassieker.