frankwords
De nieuwe hype in de Verenigde Staten, Omurice, is van Japanse oorsprong. Eigenlijk maakte Omurice een tussenstop in het land van de rijzende zon. Het is een soort expat. Officieel is het een zogenaamde yoshoku. Een Westers gerecht dat volledig is opgenomen in Japan’s culinaire canon. En dat is best veel eer voor zo’n eenvoudig gerecht. Omurice is niet meer dan Fried Rice, (gebakken rijst net als nasi goreng) bedekt met een omelet.
Omurice
Het recept kan je met een beetje fantasie al uit de naam opmaken. Omurice is een samenvoeging van omu en raisu. Wat weer een verbastering (een zogenaamde gairaigo) is van het Engelse omelette en rice. Volgens de overlevering is het gerecht rond 1900 ontstaan in restaurant Renga-Tei in het Ginza district van Tokio. Het won snel aan populariteit, met name bij kinderen. En verspreidde zich over de volledige regio. Ook in Zuid-Korea ((omeuraiseu) en Taiwan is het een populair gerecht.
Reuze simpel en Uberhip
Waarom Omurice nu ook in de Verenigde Staten aan het veroveren is, verbaast mij enigszins. Misschien is het de onvermijdelijke ketchup waarmee men omurice ook in Japan serveert. Voor de rest bestaat dit gerecht meestal uit ‘chikin raisu’. Je raadt het al, gebakken rijst met kip. Met daarover een dunne omelet. De rijst kan verder op smaak zijn gebracht met bouillon of demi glacé. Of met roerei en groente. Reuze simpel allemaal. Ik wilde het jullie niet onthouden. Een mens moet tenslotte bijblijven. Al is het verhaal soms interessanter dan het gerecht.