This year was crab’, maar toch ga ik volgende jaar meer met die mooie Noordzeekrab doen. Ik kijk er naar uit. Het is misschien geen king crab, maar voor een paar schamele euro’s zit je toch luxueuze en veelzijdige schaaldieren te eten. Ik maak er sporadisch weleens een salade mee – met mayo, mais en koriander -, maar de mogelijkheden reiken verder dan dat. Lekker in de vissoep bijvoorbeeld of voor chupe de centolla, een smeuïge dip uit Zuidelijke Chili. Denk ook aan Amerikaanse crab cakes, blue crab gemengd met crackers. Of gebakken op zijn Braziliaans, aangemaakt met cassave meel. Zogenaamde casquinha de siri, die je bij elk quiosque op de stranden van Rio de Janeiro kan eten.

Soft Shell Crab

Het enige nadeel van krab is eigenlijk de bewerkelijkheid. Ze zijn binnen tien minuten gekookt, maar dan moet je het vlees nog uit de schaal krijgen. Zeg maar hakken. Gegarandeerd dat je de schilfers dagen later nog terugvindt in de keuken. Voor de hater van namaak – surimi is echt niet lekker – of de luie chef is er altijd nog ‘soft shell crab’. Dat is geen aparte soort krab. De meeste krabben groeien om de zoveel tijd letterlijk uit hun jasje. Zijn zeg maar in de rui. Officieel heet het dat zij hun exoskelet afschudden.

By YPLeroux – Template:YPLeroux, CC0,
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=60822870

Leave the Mustard

Je moet ze wel op het juiste moment uit het water halen, ze verharden heel snel weer. Bij soft-cell crab kan je bijna het hele dier eten, alleen de monddelen, kieuwen en buikplaat moet je verwijderen. De zachte organen uit de buik zijn optioneel. Veel Amerikanen preferen om het geel-oranje goedje te laten zitten. ‘Leave the Mustard’, zeggen ze dan. Verder is het klaar is kees, je kan ze zo in de frituur gooien. Of als je wat chiquer bent – dan ondergetekende-, voorzichtig sauteren.

Wereldwijd

Ik eet ze meestal in een Chinees restaurant. Lekker met een rood pepertje of een pittig sausje van zwarte bonen. Japanners toveren hun lokale ‘blue crab’ om tot verschillende soorten sushi. Venetianen koesteren hun ‘moeca’ die ze uit de befaamde lagune vissen. In Andalusië staan deze zachte schaaldieren bekend als ‘chiguatos’. Afgeleid van ‘achiguatar’, wat zacht maken in het lokale dialect betekent. Niet alleen zijdekrabben (cangrejo), maar ook andere crustacea of kreeftachtigen als langoustines en zelfs hele kreeften – langosta chiguata – duiken naakt de frituur in. Ze worden geserveerd met slechts een vinaigrette als bedekking. Ze gelden als een specialiteit van zowel Malaga en Sanlucar de Barrameda. Lekker met een glaasje van de lokale Manzanilla sherry. Laat 2021 maar komen.

Photo Courtesy of foodyt.com langostinos de sanlucar chiguatos fritos enteros https://foodyt.com/es/esp/dishes/langostinos-de-sanlucar-chiguatos-fritos-enteros-202/?menu=1508