Niet dat ik wat te verbergen heb. Maar het is misschien niet handig – of net iets te transparant – om als blogger je bronnen bloot te geven. Wanneer dat CNN, de wereldwijde nieuwszender is, heb je echter weinig keus. CNN heeft vanaf deze week, elke zondag, een veelbelovende opvolger van Anthony Bourdain’s parts unknown geprogrammeerd. In Searching for Italy bezoekt acteur Stanley Tucci – als een hedendaagse Artusi – alle regio’s van het land van zijn voorouders. De eerste afleveringen in Campania, de streek van Napels en de Amalfi kust is in ieder geval een aanbeveling. Tucci is net zo eloquent en geïnformeerd als zijn voorganger, maar vervangt diens rauw- en avontuurlijkheid door stijl en elegantie. Gecombineerd met prachtige beelden wekt het bij mij fikse aanvallen van ‘fernweh’ op.
In de eerste aflevering bezoekt Stanley Tucci Ischia, een lommerrijk eiland in de baai van Napels. Dit eiland werd eeuwenlang geplaagd door konijnen. Wat de Ischitani er wel haast toe dwong om er hun lokale specialiteit van te maken. Met succes, tegenwoordig kweekt men zelfs konijnen voor consumptie. Maar de ‘real deal’ blijven zogenaamde ‘fosse’ of voluit ‘conigli di fossa’. Wat zich wat ongemakkelijk tot konijnen uit het hol laat vertalen, waarmee men uiteraard wildkonijn aanduidt. Deze konijnen zijn niet alleen smakelijker dan hun tamme lotgenoten, maar leveren ook magerder vlees door de grotere bewegingsvrijheid.
Coniglio all’Ischitana
Bij Coniglio all’Ischitana stooft men het in stukken opgedeelde konijn in een eenvoudige terracotta pot – lokaal een o’tiano genaamd. Samen met olijfolie, ui, cherry tomaatjes, witte wijn, de nodige knoflook en kruiden als tijm, marjolein, salie en veel rozemarijn. Het stoofvocht maakt men aan met wat boter. Om het samen met Parmezaanse kaas over bucatini – dikkere spaghetti – te serveren. Een typische gerecht om met de hele uitgebreide familie te eten in het weekend. Het resultaat is zijdezacht, van zowel smaak als structuur. Het maakt het een geliefd gerecht in heel Italië.