Het mooie Mexico heeft zijn hart verloren aan mais. Al eeuwen lang. Koning Mais vormt de basis voor de Mexicaanse Tortilla. Die vermaarde platte vellen vind je bijvoorbeeld terug in de kleine maar bekende taco. Het ultieme streetfood van niet alleen Mexico, maar ook grote delen van de Verenigde Staten. Gefrituurd zijn ze de befaamde Nacho’s, de driehoekige puntjes worden simpelweg uit een taco velletje gesneden. (Vaak die van gisteren). Gevuld en opgerold, zijn grotere tortilla’s het omhulsel van de burrito. Een complete maaltijd op zichzelf, vernoemd naar de ronde zadeltassen die de lokale ezeltjes sierden.
Enchiladas
Kleiner en minder bekend in Europa zijn de zogenaamde Enchiladas. Bij ons nog het meest bekend door de komische term ’the whole enchilada’, wat letterlijk alles betekent. Het zijn opgerolde mais tortilla’s, gevuld met een variëteit aan ingrediënten. Denk aan vlees, kaas, bonen, groenten of zelfs aardappelen. En meestal een combinatie. De enchilada overgieten Mexicaanse chefs vervolgens met een saus. Altijd hartig en vaak wat heter. Ook hier is de keuze groot. Van Salsa Roja of Mole, tot meer kaasachtige sausen, zoals Chile con Queso. De naam enchilada is dan ook de verleden vorm van het Spaanse werkwoord enchilar, wat zoiets als verrijken met chili’s of kortweg peperen betekent.
Verwacht niet dat deze allemansvriend een recente ontdekking is van een Taco Bell of Chipotle. De eerste Conquistadores beschreven al opgerolde maisvellen waarin de lokale bevolking hun visjes aten. Een traditie die terug gaat tot aan de Maya cultuur.
Suiza
Een beetje vreemde eend in de enchilada-bijt zijn de populaire Enchiladas Suizas. De naam verwijst naar Zwitserse immigranten die hun fameuze zuivelprodukten op de Mexicaanse markt introduceerden. Bij deze variant overgiet men enchiladas gevuld met kip met een Bechamelachtige saus. Op basis van room en melk. Een stuk minder pittig, maar wel een gerecht dat door de Mexicanen is omarmd.