Harira, Marokkaanse soep met Harissa

Ze zijn moeilijk uit elkaar te houden, Harira en Harissa. Waar de een is, is de ander bovendien. Net een verliefd stel. Harira is de meest populaire soep van Marokko. Nauw verbonden met ramadan, de vastenmaand van de moslimkalender. Na zonsondergang, als het kanon is afgeschoten als startsein van de iftar, verschijnt bijna verplicht de hartige harira op tafel. Het is een voedzame soep, vol met groenten, kruiden en vitamines. Je lust waarschijnlijk ook wel wat na een lange dag vasten, maar mag je niet meteen overeten. Meestal komt de soep niet alleen, maar in het gezelschap van dadels, vijgen, koffie of thee en chabakia. Dat zijn bloemvormig koekjes van gefrituurd deeg, besprenkeld met honing en sesamzaad.

Harira en Harissa

Hoewel de ingrediënten van harira per regio kunnen variëren, zijn er met name overeenkomsten. Zo bevatten de meeste versies een hele boodschappenlijst aan gelijke ingrediënten. Zoals linzen, tuinbonen, tomaten en peterselie, saffraan, citroen, kurkuma (geelwortel). Ook kikkererwten, karwijzaad en koriander zijn een vaste waarde. Net als de genoemde harissa. Dat is een scherpe pasta op basis van geroosterde paprika, rode Spaanse pepers, knoflook, komijn, karwij, en koriander. Oorspronkelijk komt dit condiment uit Tunesië, tegenwoordig is het populair in de hele Magreb. Makkelijk om zelf te maken, maar ook in kant en klare vorm te koop bij de Islamitische slager. Met name het merk El Farol (de vuurtoren) is ruim verkrijgbaar.

Hareer

Naast vegetarische versies, is er ook harira met lam, kip, rund of zelfs vis. In sommige streken voegt men roerei of meel toe om de soep verder te binden, Gezond en zoals gezegd heel voedzaam, maar daar mee nog geen medicijn. Deze soep is vooral heel lekker. De toevoeging van harissa maakt de soep niet alleen pittig. Harira is een afgeleide van het Arabische ‘hareer’, wat fluweelachtig betekent. Kenners roemen dan ook de ongebruikelijke combinatie van pit en zachtheid.