Karaage Chicken (fried chicken uit Japan)

Ik kende het als ‘Oriental Chicken’, maar de officiële naam voor gefrituurde kip uit Japan, schijnt Karaage chicken (spreek uit Ka-ra-aa-gee) te zijn. Het is met afstand mijn favoriete gefrituurde kip. De Japanse versie onderscheidt zich van internationale versies, met name de Amerikaanse, door een dunnere en subtieler gekruid paneerlaagje van bloem of aardappelmeel. Een beetje dezelfde kwaliteiten als bij de bekendere Tempura. Het resultaat is zo goed, dat het langzamerhand de wereld aan het veroveren is. Inclusief de VS, de dagen van Colonel Sanders lijken geteld.

Kaarage

Eigenlijk is Karaage meer een bereidingswijze dan een specifiek recept voor kip. Ook vis, vlees en groente kunnen op de ‘Kaarage’ (ook wel ka-arage) manier bereid, of beter gefrituurd worden. Letterlijk vertaald betekent Karaage, verrassend genoeg op de wijze van Tang (die zag ik niet aankomen). Dat is een verwijzing naar de gelijknamige Keizerlijke dynastie uit China. De oorsprong van deze bereidingswijze is dan ook het Chinese vastenland. Het maakt Karaage onderdeel van de zogenaamde Wafu-Chuka keuken. Van oorsprong Chinese gerechten die in het importland Japan volledig zijn ingeburgerd. En later tot authentieke gerechten worden gerekend. Net als Gyoza (gebakken vlees dumplings) en Ramen (noedels). Doordat deze kip lang zijn knapperigheid behoud, is het een geliefd onderdeel van de alom verkrijgbare bento boxen geworden. De Japanse lunch voor onderweg.

Koperkleurige Tatsutaage

De bekendste versie, noem het ondercategorie, heet net even anders. Tatsutaage. Bij dit recept wordt de kip eerst in soja gemarineerd. Namelijk Tatsusaage. Het eindresultaat krijgt daardoor een iets rodere kleur. Dat is de reden dat dit gerecht naar de Tatsuta rivier is vernoemd, die in de herfst door de omliggende esdoorns dezelfde koperen gloed vertoont. Perfect voor de herfst lijkt me.