frankwords
De Berlijnse wijk Kreuzberg is synoniem aan Döner Kebab, het Turkse broodje met vlees van een verticale draaigrill. Mijn generatie blijft dat onverbeterlijk Shoarma noemen. Die ingesleten vergissing is op zich niet zo vreemd. Het Joodse Shoarma, Turkse Döner en zelfs de vergelijkbare Griekse Gyros laten zich in alle drie de gevallen tot draaien vertalen in het Nederlands. Het zelfde systeem en bereiding, ander vlees.
Kreuzberg
Volgens de overlevering is het broodje Döner in Kreuzberg uitgevonden. Dat is wat gechargeerd. Kadir Nurman (overleden in 2013) voegde in 1972 alleen salade, tomaat en ui toe aan het al bestaande Turkse broodje. Het hippe Kreuzberg heeft nog steeds een grote Turkse gemeenschap. De plaatselijke prijs-kwaliteitverhouding is niet te vergelijken met wat als Döner in Nederland verkocht wordt. Een heerlijke Dürüm (flatbread) Döner van 100% kalfsvlees en een verse salade bij Tadim (Adalbertstr. 98 Kreuzberg), één van de best aangeschreven Döner zaken van Berlijn, kost niet meer dan vier Euro. Het is een halve maaltijd.
Alternatief
Autochtone Berlijners hebben een haat/liefde verhouding met Döner. Het wordt weggezet als Junkfood. Iedereen moet ook bekennen dat zij bij een lege portemonnee of met een een stuk in hun kraag (de combinatie komt ook zeer vaak voor) bij de Dönershop belanden. Voor deze Berlijners biedt de immens populaire Mustafa’s Gewurze Kebab (zie foto) op de Mehringdamm een gezonder alternatief met geroosterde groente en fetakaas.
Leeman
In Nederland kan je waarschijnlijk het best terecht bij Leeman (Van Woustraat 160 in Amsterdam), een van oudsher Nederlandse bakkerij, die overgenomen is door een Turkse medewerker. Ook hier zet een verse gebakken broodje Döner, met de keuze voor kip of kalf je maar drie Euro terug. Je staat wel even in de rij, kwaliteit komt nooit voor niks. Al verlang ik persoonlijk naar een echte, originele shoarma.