Bij Lancashire hotpot laat het eerste deel van de naam weinig tot geen ruimte aan interpretatie over. Dit gerecht komt uit het graafschap Lancashire in het Noordwesten van Engeland. Ten noorden van Manchester, bekend als de geboortegrond van de industriële revolutie. Over de herkomst en betekenis van het begrip hotpot bestaat meer twijfel. Op eerste gezicht lijkt het verwijzen naar de pan waarin men deze stoofschotel bereidt. Al dan niet tezamen met de hete smaak van pepers, zoals in China het geval is. In dit geval lijkt de naam eerder te zijn afgeleid van ‘hodge podge’. Iets wat wij een zooitje of beter nog een kliekjesmaal noemen. Een geïmproviseerde maaltijd met al wat nog voorhanden is. Latere recepten spreken al van een ‘hotchpot’ wat de stap naar het uiteindelijke hotpot logisch en klein maakt.
Hotchpot of Mutton
Die recepten dateren uit de laat 17de eeuw. Toen maakte men al melding van een ‘Queen Mothers Hotchpot of Mutton’. Waarbij de jonge schapen in modernere versie inmiddels definitief door lam zijn vervangen. Een Lancaster Hotpot bevat verder in ieder geval uien en is afgedekt met schijfjes aardappelen. Die ingrediënten gaarden men langzaam boven een laag vuur. De langzame garing was noodgedwongen. Door de onmenselijke arbeidsuren had niemand tijd om op het eten te letten. De man des huizes had zo bovendien altijd een warme maaltijd als hij uit zijn ploegendienst thuis kwam.
Sommige regionale recepten bevatten aanvullende ingrediënten, zoals lamsniertjes en verschillende groenten. Denk aan rapen, wortel en prei. Een enkel recept schrijft lokale Lancashire kaas voor. Zoals vaker bij vergelijkbare gerechten bracht men, bij gebrek aan een oven, de stoofschotel en pan naar de plaatselijke bakker. Alwaar de hotpot in de afkoelende broodovens werd gegaard.
Lancashire Hotpot
In het thuisland is Lancashire Hotpot een populair gerecht. Dat tot de dag van vandaag op het menu in restaurants uit elke prijscategorie staat. – van ‘pub grub’ tot familiediner. Uiteraard is het gerecht gemoderniseerd en opgeschaald met luxere ingrediënten. Soms is de aardappel vervangen door bladerdeeg, het lam door rundvlees. Of voegt de chef bacon toe, als een onnodige verwijzing naar Franse voorbeelden. Een luxueus ingredient lijkt categorisch uit de hotpot verbannen. In oude versie voegde men soms oesters toe. Niet uit overdaad, maar als vorm van goedkope, makkelijk te verkrijgen bron van proteïne. Deze schaaldieren waren echter weinig geliefd. Tenminste buiten de bordelen, waar men ze ruim serveerde. Maar niet in restaurants met enige status. Daar verdwenen ze geruisloos uit het gerecht.