frankwords
Persoonlijk begrijp ik al die drukte over Hamburgers nooit zo. Iedere Chef claimt de ultieme versie te maken, met navenante prijzen. Voor mij blijft het een prima snack, met al dan niet een plak kaas erop. Heel inspirerend is het allemaal niet. De klassieke versie vindt ik nog het lekkerst. Met sla, gekarameliseerde uien en uiteraard ketchup. Eventueel nog wat champignons erover. Dat laatste is persoonlijke voorkeur en totaal niet belangrijk. Ik zou niet zo snel een hamburger in een restaurant bestellen.
Smashburgers
De laatste trend op hamburger gebied trok wel mijn aandacht. Bij zogenaamde smashburgers ‘plet’ de chef een bolletje rundvlees – van chuck of brisket – met een spatel op de bakplaat. Waarna het vlees enigszins verkruimeld, een burger met een rafelig randje. Alles op hele hoge temperatuur. Hamburgerkenners roemen de sappige kern en een uitgebakken korst van de smashburger. In combinatie met een goed broodje, eventueel van brioche deeg – brooddeeg waar boter aan is toegevoegd – klinkt dat best wel aantrekkelijk. Deze van huis uit Amerikaanse hype gaat vet hard, de eerste exemplaren zijn al in de grachtengordel gesignaleerd. Ik ga er snel een uitproberen. Voor de lunch.
]https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=11058254
Sloppy Joe
Ze doen me een beetje denken aan een oude klassieker, de ‘Sloppy Joe’. Daarmee doel ik niet op de pas geïnstalleerde 46ste President van de USA, maar op een eenvoudige broodje van los gehakt dat wordt uitgebakken met uien, tomatensaus – meestal ketchup uiteraard -, Worcestershire saus en kruiden. Om daarna geserveerd te worden op een hamburgerbroodje – Amerikanen zeggen trouwens ‘bun’ of ‘roll’. Ketchupfabrikant Heinz kwam na onderzoek tot de conclusie dat de ‘Sloppy Joe’ waarschijnlijk is uitgevonden in de jaren dertig in Sioux City, Iowa, door een chef met de weinig verrassende naam Joe. Iowa is een logische origine, aangezien daar vele vergelijkbare broodjes worden gegeten. Ze staan bekend staan als ‘Loose Meat Sandwiches’.
Internationale aliassen
Tegen die uitleg spreekt dat men eenvoudige lunch-restaurants en cafetaria’s altijd al ‘Sloppy Joes’ noemde. Bovendien zijn deze broodjes niet uniek voor deze contreien. Toasted Deviled Hamburgers, Beef Miroton, Hamburg a la Creole en Minced Beef Spanish Style zijn allemaal mooie namen voor vergelijkbare broodjes. Waarom de naam ’Sloppy Joe’ Internationaal uiteindelijk bleef ‘plakken’ lijkt me wel duidelijk. Probeer er maar eens een zonder knoeien op te eten.