Eigenaardig eigenlijk, dat de wereld bol staat van de kerstgerechten en dat er in Europa weinig speciaals is voor dat andere grote feest, Oud en Nieuw. Wat lokale zoetigheden als oliebollen of rabanadas – Portugese -wentelteefjes) en een vette worst in Italië daar gelaten. Ik snap best dat de aandacht meer op drank en proosten gericht is, maar een stevige bodem mag je daar dan wel bij verwachten. De beste kandidaat die ik kan verzinnen is Coq au Champagne.
Coq au Vin
Coq au Champagne is eigenlijk een regionale variant op het klassieke Coq au Vin. Eens het nationale gerecht van Frankrijk, maar tegenwoordig behoorlijk in de vergetelheid geraakt. Dat heeft zo zijn reden. Bijvoorbeeld doordat er tegenwoordig geen haan maar te koop is. Die overleven in de bio-industrie helaas de eerste dagen niet. Het nationale symbool van Frankrijk legt tenslotte geen eieren en is nog taai bovendien. Dat laatste is waarschijnlijk ook de reden dat de haan eerst uitvoerige gemarineerd werd en daarna uren gesmoord. Uiteraard bereiden chefs en amateurkoks dit gerecht tegenwoordig met de makkelijkere kip.
Coq au Champagne
Opvallend is dat het origineel in het zuiden van Frankrijk wordt bereid met rode wijn. In het Noorden zijn er juist allemaal regionale varianten met witte wijn. Zoals Coq au Riesling uit de Elzas. De champagne variant stamt uit de gelijknamige streek en de naburige Franse Ardennen. Het recept is niet meer dan een zoek – vin – en vervang – champagne – versie van het origineel.
Bak wat stukjes bacon in een pan, voeg gesnipperde sjalotten en daarna een kip toe. Wanneer de kip kleur krijgt, verwijder alles, inclusief de helft van het braadvet. uit de pan. Deglaceer de bodem met een scheut champagne. Retourneer alles weer in de pan en voeg de rest van de champagne, champignons en kruiden – tijm, rozemarijn en laurierblad – toe. Laat met de deksel op de pan een uur sudderen. Verwijder de deksel en kook het vocht/de saus met een derde in. Voeg een scheut cognac – het is tenslotte feest – en laat nog een paar minuten sudderen. Lokale chefs roemen het lichtere en feestelijke resultaat.