frankwords
Je kan het gerust Zwitsers roulette noemen. Het dragen van een duur horloge zou tegenwoordig gevarengeld op moeten brengen. Toen wijlen Menno Buch in zijn eigen huis werd overvallen, waren de enige drie woorden die de gemaskerde indringers uitbrachten: ‘klokkies, klokkies, klokkies’. Denk het plat Amsterdams er maar bij. Het dragen van een Rolex staat in onze hoofdstad praktisch gelijk aan het uitnodigen van inbrekers op je verjaardagsfeestje. Of erger.
Oegandese Rolex
In Oeganda kennen ze die randstedelijke problemen niet, daar dragen ze geen Zwitserse precisie uurwerken van een bedrag met 4 nullen. Daar staat de dagelijkse strijd om het bestaan centraal, de jacht op een volgende maaltijd. Wanneer je in Kampala een Rolex bestelt, krijg je als antwoord de vraag of je een of twee eieren wilt. Omeletten zijn hier de noodzakelijke koolhydraten. Een ontbijt om niet de dag met een lege maag te hoeven beginnen. Overal zijn hier ‘roll eggs’ te koop. Je begrijpt hem al, in de volksmond werd de naam al snel verbasterd en gepimpt tot Rolex.
Van de straat
Alom aanwezige straatventers, herkenbaar aan kleurrijke parapluutjes, roeren hun eieren in plastic bekertjes. Om het halffabrikaat op een met houtskool verwarmde gietijzeren grillpan of provisorische bakplaat te gieten. Laten we het houden op een constructie waar je een ei op kunt bakken. De Rolex krijg je vervolgens aangereikt op een chapati. Een flatbread of ongerezen brood van Indiase origine, dat in heel Oost-Afrika populair is. Opgerold uiteraard, al dan niet kaal of belegd met tomaat, ui of kool. Eigenlijk met elk restje verse groente dat voorhanden is. Het maakt deze Rolex tot goedkoop en vullend volksvoer. En ook niet onbelangrijk, het klinkt zeker niet onsmakelijk. Al met al een gezonder idee dan een wandeling met je Rolex over de gracht.