Mapo Tofu van een verweerd boegbeeld

Vandaag betreden we onontgonnen gebied, met een verhaaltje over de vleesvervanger tofu. Nu iedereen over gezonder eten aan het nadenken is durf ik het wel aan. Mapo Tofu (ook wel Mapo Doufu) is trouwens geen zuiver vegetarisch gerecht. Niemand minder dan wijlen wereldreiziger annex chef Anthony Bourdain noemde het een van zijn favorieten. Dat is best opmerkelijk voor een verstokte liefhebber van varkensvlees. En zeg nu eerlijk, er is niks saaier dan dit weke en flauwe sojaderivaat. Ik geef het de voorkeur van de twijfel.

Mapo Tofu

Mapo Tofu is een pittige gerecht. Een ‘spicy mix’ van tofu, gehakt van rund of varken en een saus van douchi. Dat zijn gefermenteerde zwarte bonen. De kenmerkende pittigheid dankt het gerecht aan de  peperolie en -vlokken van de vermaarde Sichuan peper. Tenslotte voegt men knoflook, bosui en rijstwijn. Het gerecht komt oorspronkelijk uit Chengdu, de hoofdstad van Sichuan. Je kon dit gerecht oorspronkelijk bij een restaurant bestellen. Je kon er de tofu en de saus apart laten afwegen. Daarmee regelde de klant zelf de gradatie van pittigheid van het gerecht.

van Mazi Popo

Eigenlijk is dat interactief avant la lettre. Waarbij je voor de bereiding jouw favoriete verhoudingen kon bepalen. Een verrassend modern ‘concept’ voor een restaurant dat werd geleid door een oudere dame. We weten ook dat zij een nog al verweerd gezicht had. Waarschijnlijk verergerd door haar ouderdom. De vreemde naam is namelijk een samentrekking . ‘Ma’, dat van  ‘ma-zi’ komt, betekent pokdalig. Po is de eerste lettergreep van ‘popo’. Chinees voor Oma. Misschien marketingtechnisch een niet zo sterke naam, al blijft hij wel hangen. In de Verenigde Staten staat dit populaire gerecht dan ook bekend als ‘pockmarked grandma’s beancurd’. En dat is in ieder geval weer eens wat anders dan Ronald McDonald of Colonel Sanders.