Almejas à la Gaditana, Schelpjes in Sherry Saus

Cadiz, ik ben er wel eens geweest. Lang geleden. Het voelde als het einde van de Westerse Wereld en het begin van een avontuur. Het centrum ligt op een landtong in de gelijknamig baai. Omringd door water, je kan er niet doorsteken naar Portugal. Tangiers en Noord-Afrika lijken daardoor dichterbij. Het kan bijna niet anders dat uit deze stad een eigenwijze keuken komt. Anders dan van de rest van Andalusië. Zo weet ik dat ze hier kleine garnaaltjes prefereren boven de befaamde gamba’s. Verder veel visbereidingen uiteraard, wat wil je met al dat water.

Manzanilla Sherry

Bij de bereiding van visgerechten gebruiken ze in deze streek, Cadiz is ook een provincie, vaak sherry. Ook al zo’n typisch product. Complexe, versterkte wijn die lang moet liggen en voor een schamel handje euro’s in de schappen staat. Raar, maar geen haar op een Spaans hoofd die daar veranderingen in lijkt aan te willen brengen. Traditie, aan verdienmodellen doen ze hier gelukkig niet. Het gebruik van sherry in visgerechten is dan weer niet raar. We zitten naast Jerez de la Frontera. Midden in het Sherry gebied. Verder op – als je even om de Baai heen rijdt – ligt Sanlucar de Barrameda. Thuis van de Manzanilla sherry, die door de ligging aan de kust wat zilts van de Middellandse zee mee krijgt. Het maakt deze sherry de perfecte begeleider van vis. Zelfs onze nieuwe haring gedijt er wel bij.

Almejas à la Gaditana

Al die bereidingen – met sherry – krijgen steevast de toevoeging ‘a la Gaditana’. Wat vast iets als ‘van Cadiz’ betekent. Al kan ik de vertaalslag niet direct maken. Wat niet uniek aan Cadiz is, is de voorkeur van schelpjes, venus- of tapijtschelpen, boven mosselen. In heel Spanje zijn die laatste leuk voor op de Paella of om in te blikken. Een bord almejas is pas een echte traktatie.

Snel Klaar

Je kookt ze in witte wijn en sherry, met flink veel knoflook, een gulle scheut olijfolie en een rood pepertje of wat pimenton voor de pit. Eventueel wat tomaat. Bestrooien met fijngesneden peterselie en serveren met flink wat wit brood. Om die smakelijke saus mee te deppen. In de streek serveert men Almejas à la Gaditana vaak rond kerst, maar mij lijken ze lekkerder bij een willekeurige ‘chirinquito’ op het strand. Ze staan er steevast op de kaart. Schiet nu maar op met dat vaccine, ik wil naar de zon.